Άρθρο-παρέμβαση στις εξελίξεις του γραμματέα της Ν.Ε. Φωκίδας του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και μέλους της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Άκη Κοΐβαρη

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΣΤΑΘΕΙΑΣ, ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΥΦΕΣΗΣ


-- Το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ) που κατέθεσε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ κι εγκρίθηκε τις προηγούμενες μέρες από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν συνιστά «πρόγραμμα» με την κυριολεκτική σημασία της έννοιας, διότι θέτει στόχους (όπως π.χ. είναι η μείωση του ελλείμματος από το 12,7% του ΑΕΠ στο 2,8% εντός τριετίας) χωρίς όμως να καταγράφονται οι πολιτικές με βάση τις οποίες θα επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί. Πέρα από κάποια αποσπασματικά μέτρα για το 2010, το πρόγραμμα δεν αναφέρει τίποτε για το 2011 και το 2012, πέρα από τους στόχους και το ύψος των αποκρατικοποιήσεων (5,7 δισ την τριετία, εκ των οποίων τα 2,5 δισ το 2010). (Αλήθεια τι έχει μείνει για πούλημα, τα υπουργεία ή ο ναός του Απόλλωνα με τον Ηνίοχο???) Επομένως, το ΠΣΑ της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ κατά την άποψή μου είναι εργαλείο πειθαναγκασμού του λαού σε αντικοινωνικές πολιτικές παρά ένα συνεκτικό και στοιχειωδώς αποτελεσματικό σχέδιο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.

Όταν λέμε «αντικοινωνικές πολιτικές» εννοούμε: (α) μείωση αποδοχών των εργαζομένων, (β) μείωση κοινωνικών δαπανών του κράτους, (γ) άγρια φορολόγηση χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, κυρίως μέσα από έμμεσους φόρους, (δ) μεταρρυθμίσεις όπως πχ αυτή στο ασφαλιστικό με στόχο την κατεδάφιση του δημόσιου, αναδιανεμητικού και αλληλέγγυου χαρακτήρα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης (χάριν της ιδιωτικής ασφάλισης και της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών), (ε) παραπέρα απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, (στ) παραπέρα εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας και (ζ) παραπέρα εκποίηση του δημόσιου πλούτου.

Ενα βασικό ερώτημα σε σχέση με το ΠΣΑ είναι αν έχει έστω και ελάχιστες πιθανότητες να αποδειχτεί αποτελεσματικό. Η εκτίμηση μου είναι ότι δεν έχει.

Εξηγούμαι. Το ΠΣΑ θέτει στόχο την μείωση του ελλείμματος από 12,7% στο 2,7% μέσα σε τρία χρόνια. Ο τρόπος για να γίνει αυτό είναι αύξηση εσόδων (2/3) και μείωση δαπανών (1/3). Ωστόσο, παράλληλα προβλέπεται ότι αυτή η μείωση του ελλείμματος θα συνοδεύεται από ανάκαμψη της οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης ήδη από εφέτος (το δεύτερο εξάμηνο είπε ο υπουργός οικονομικών). Η ανάκαμψη αυτή θα μπορούσε να προκύψει μέσα από δύο τρόπους: (α) αύξηση επενδύσεων(προϋπόθεση για αύξηση της παραγωγής) ή/και (β) αύξηση εξαγωγών. Ωστόσο, αφενός η αύξηση επενδύσεων δεν προκύπτει από πουθενά, αφού η πιστωτική επέκταση προβλέπεται να κινηθεί σε μηδενικά επίπεδα (και σύμφωνα με ορισμένους τραπεζικούς κύκλους ακόμη και σε αρνητικά) και αφετέρου η αύξηση των εξαγωγών είναι εξαιρετικά αμφίβολη με δεδομένη την παγκόσμια ύφεση και το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Επιπλέον, η υπέρμετρη μείωση των δαπανών σημαίνει μείωση της εσωτερικής κατανάλωσης και συνεπώς μείωση των φορολογικών εσόδων. Για τους παραπάνω λόγους, συμπεραίνω ότι οι στόχοι του ΠΣΑ για μείωση του ελλείμματος σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα είναι ανέφικτοι.

--Η παραπάνω συλλογιστική έγινε με την παραδοχή ότι δεν θα αναπτυχθούν κοινωνικοί αγώνες που θα καταφέρουν να ανατρέψουν τα μέτρα με τα οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να πετύχει τους στόχους του ΠΣΑ (άγρια φορολογία, μειώσεις αποδοχών, περικοπές κοινωνικών δαπανών, αντί-ασφαλιστική μεταρρύθμιση, εργασιακές σχέσεις, ιδιωτικοποιήσεις). Η παραδοχή αυτή είναι αυθαίρετη και μάλλον απίθανη. Ήδη οι αγρότες βρίσκονται στους δρόμους και άλλοι κλάδοι προγραμμα-τίζουν κινητοποιήσεις.(Φαινόμενο που θα ενταθεί το επόμενο διάστημα)

--Ακόμη κι αν πρόσκαιρα υπάρξει μια κάποια ανάκαμψη που θα δημιουργήσει την αίσθηση επίτευξης επιμέρους στόχων, η ανάκαμψη αυτή θα συνοδεύεται από εξαιρετικά υψηλά ποσοστά ανεργίας και φτώχιας που θα υπονομεύουν πολλαπλώς τη διατηρησιμότητά της και τα δημόσια οικονομικά.

Το ΠΣΑ της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ εκτός από αναποτελεσματικό είναι και εξαιρετικά επικίνδυνο. Οι λόγοι για τους οποίους είναι επικίνδυνο έχουν αναλυθεί ακόμη κι από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, προεκλογικά όμως. Τη στιγμή που η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση, κατατίθεται ένα πρόγραμμα που αφενός αφαιρεί από αυτή 23 δις τα τρία επόμενα χρόνια και αφετέρου εκτινάσσει την ανεργία στα ύψη. Αυτό το «πάγωμα», αντί της αναθέρμανσης που έχει ανάγκη μια οικονομία σε ύφεση (αναθέρμανση την οποία υποσχόταν προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ αντιπαρατιθέμενο στα σχέδια Καραμανλή) θα οδηγήσει σε πολύ βαθύτερη ύφεση από τη σημερινή.

Εκτός από τα παραπάνω, υπέρ της εκτίμησης ότι το ΠΣΑ ουσιαστικά αντιστοιχεί σε ένα εργαλείο πειθάρχησης συνηγορεί και το γεγονός ότι όλα τα προγράμματα που εφάρμοσαν οι ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 30 χρόνια (αλήθεια θυμάται κανένας πόσα?)αποδείχτηκαν εν τέλει αναξιόπιστα, αφού άλλα έλεγαν ότι θα γίνουν και άλλα έγιναν τελικά.

Με αυτή την έννοια, το ελληνικό ΠΣΑ είναι ήδη αναξιόπιστο. Αυτό, αναδεικνύει και μια άλλη, πολύ σοβαρή διάσταση του ζητήματος: τη συμπαιγνία. Η έγκριση ενός προγράμματος από την κομισιόν, όταν όλοι γνωρίζουν ότι αυτό δεν πρόκειται να εφαρμοστεί συνιστά συμπαιγνία που αποδεικνύεται από το αποκαλυπτικό γεγονός ότι η κομισιόν δέχεται χωρίς αντιρρήσεις τις εκτιμήσεις του ΠΣΑ για την ανεργία (σύμφωνα με το πλάνο Α) 10,5% και (σύμφωνα με το πλάνο Β) 11,5%, την στιγμή ακριβώς που ο ίδιος ο υπουργός εργασίας δηλώνει ότι η ανεργία προβλέπεται να ανέλθει στα εφιαλτικά ποσοστά του 18% και 20%.

Εμείς ως ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και ως ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνουμε ότι το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης είναι αδύνατο χωρίς την αλλαγή του σημερινού αναπτυξιακού προτύπου σε μια κατεύθυνση ενίσχυσης της απασχόλησης και αντιμετώπισης της ανεργίας, χωρίς την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της χώρας, χωρίς την αναπτυξιακή αναδιανομή πόρων και εξουσιών προς τις δυνάμεις της εργασίας. Αυτοί όμως είναι στόχοι που δεν επιτυγχάνονται μέσα σε δύο ή τρία χρόνια. Είναι τομές που δεν μπορεί παρά να έχουν ορίζοντα δεκαετίας.

Οι τομές αυτές πρέπει να αφορούν το σύνολο της Ε.Ε. αφού όλες οι χώρες αντιμετωπίζουν οξύτατα δημοσιονομικά προβλήματα, που προκύπτουν από το πέρασμα της κρίσης από τον χρηματοπιστωτικό τομέα στην ίδια την παραγωγή.

Στη χώρα μας καλούμε τις χειμαζόμενες τάξεις και κοινωνικές ομάδες εργαζομένων και ανέργων να διεκδικήσουν δυναμικά την ανατροπή των πολιτικών που χθες οδήγησαν και σήμερα βαθαίνουν μια κρίση που τους οδηγεί σε οικονομική εξαθλίωση. Με όλες μας τις δυνάμεις θα συμβάλλουμε στην ανάπτυξη ευρύτατων κοινωνικών αγώνων που θα θέσουν τη δική τους αριστερή σφραγίδα στις πολιτικές εξελίξεις.

Καλούμε όλες τις εργαζόμενες και όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, να βγάλουν τη χώρα από την κρίση μπλοκάροντας τα μέτρα της κυβέρνησης συμμετέχοντας ενεργά στις κινητοποιήσεις που θα γίνουν στο μέλλον γιατί είναι σίγουρο ότι δεν μας αξίζει μία Ελλάδα με ένα εκατομμύριο άνεργους και τρία εκατομμύρια φτωχούς.

Στη Φωκίδα καλούμε όλους τους πολίτες να κινητοποιηθούν κάνοντας αρχή από τις 10 του Φλεβάρη με την πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία της ΑΔΕΔΥ ενάντια στο αντιλαϊκό πρόγραμμα σταθερότητας, ενάντια στη διάλυση των ταμείων, στη μείωση κατά 10% των αποδοχών και στον περιορισμό των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των δημοσίων υπαλλήλων.