ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Ζούμε μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις του συστήματος.
Τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρίες καταρρέουν, τα χρηματιστήρια ανεβοκατεβαίνουν.
Οι κυβερνήσεις προσφέρουν άφθονο χρήμα, κάνουν “ενέσεις ρευστότητας” στους φίλους τους καπιταλιστές. Η κυβέρνηση της ΝΔ, δεν βάζει ούτε καν κάποιο όρο, για να δώσει 28 δις στις τράπεζες.
Στους εργαζόμενους κάνουν αφαίμαξη χωρίς αναισθητικό! Αφού έκλεψαν τα ασφαλιστικά μας ταμεία, ξεπουλάνε φιλέτα των ΔΕΚΟ σε ιδιώτες, καταργούν ό,τι απόμεινε από το κοινωνικό κράτος και μετατρέπουν όλο και περισσότερους εργαζόμενους σε “ελαστικούς”. Φορολογούν ακόμα και το … “αφορολόγητο”, ενώ αυξάνουν όλα τα τιμολόγια και τον ειδικό φόρο πετρελαίου. Κοινωνικοποιούν τις ζημιές και ιδιωτικοποιούν τα κέρδη! Για το ταμείο της φτώχειας δεν βρίσκουνε λεφτά! Ο προϋπολογισμός και για το 2009 είναι φαρμάκι για τους εργαζόμενους και βάλσαμο για τους μεγαλο-επιχειρηματίες!
Είναι μια κρίση του συστήματος που για άλλη μια φορά καλούμαστε εμείς οι εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι να πληρώσουμε. Εμείς φταίμε;
Η αποθέωση της λογικής του κέρδους, στα πιστά πλαίσια του νεοφιλελευθερισμού ευθύνεται για την κατάντια αυτή!
Πυρήνας της λογικής που κυριάρχησε ήταν και είναι: “Τα κέρδη πάνω από τον άνθρωπο και το περιβάλλον”.
Δεν δεχόμαστε το λογαριασμό. Να πληρώσουν αυτοί που φταίνε.
Το σύστημα αναζητάει λύσεις που θα έχουν τις μικρότερες δυνατές απώλειες για τα συμφέροντά του. Πάντα μέσα στα όρια του συστήματος, οι έχοντες και κατέχοντες περιφρουρούν τα “κεκτημένα” τους!
Για τους εργαζόμενους, ο αντιπροσωπευτικότερος εκφραστής του συστήματος, ο Κ. Μητσοτάκης, δηλώνει ότι δεν πρέπει να θεωρούν τίποτα “κεκτημένο”!
Η αριστερά δεν πρέπει να προσχωρήσει στη λογική μιας ηπιότερης διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος. Πολύ απλά γιατί τέτοια διαχείριση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ! «Καμιά κυβέρνηση» δεν μπορεί να διαχειριστεί κάτι που δεν ελέγχει: την καπιταλιστική οικονομία! Οι αγώνες μας μόνο μπορούν να επιβάλλουν λύσεις προς τα συμφέροντά μας! Πρόγραμμά μας: οι διεκδικήσεις μας!
Το μόνο πρόγραμμα που μπορεί τίμια και ειλικρινά να προωθήσει αλλά και να εφαρμόσει η αριστερά είναι αυτό του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού.
Αυτός ο στρατηγικός στόχος θα προωθηθεί μέσα από καθημερινές διαδικασίες αγώνων, σύγκρουσης σε όλα τα επίπεδα και ρήξης με τα βασικά στοιχεία και πολιτικές που συγκροτούν και εκφράζουν τη στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού και τον πυρήνα του καπιταλιστικού συστήματος».